Demans krizi, özellikle hastalığın son evrelerinde hastada aşırı sinirlilik ve saldırganlık gibi farklı şekillerde görülerek meydana gelebilir.
Demans hastalığı, beyin hücrelerinin hasar görmesiyle beyin fonksiyonlarını bozulmasına neden olan bir hastalık bütünüdür. Birçok hastalık demansın nedeni olabilir. Ancak bilimsel olarak yapılan araştırmalar ve gözlemler neticesinde demansa en fazla neden olan hastalığın Alzheimer hastalığı olduğu belirlenmiştir.
Demans hastalığı, sürekli ilerleyen ve ölümle sonuçlanması kaçınılmaz olan bir hastalıktır. Dolayısıyla da hastalık ilerledikçe bireydeki fonksiyon bozuklukları artarken aynı zamanda bireyde birçok davranış bozukluğu da meydana gelmektedir. Bunlardan birisi de demans krizi olmaktadır. Bu nedenle de demans hastalarının huzurevinde kalması bakımı kolaylaştırabilmektedir.
Demans Krizi Nedir?
Demans krizi, demans hastalarında özellikle hastalığın orta evrelerinden sonra görülmeye başlanan bir durumdur. Demans tanısı konulduktan sonra hastada psikolojik olarak buhrana da sebep olur. Hatta bu noktada demans hastalarının teşhis konulduğunda depresyona girme durumu çok sıklıkla görülmektedir. Bu depresyon hali de hastalarda demans hastalığının semptomlarının yanı sıra psikolojik sorunlara bağlı olarak fiziksel değişimler de meydana gelebilmektedir.
Demans hastalığı, bireylerde aşırı stres ve sinirlilik hali yaratabilir. Bu gibi durumlarda hastaların anlık olarak saldırganlaşması ya da agresif tavırlar sergilemesi gibi durumlar görülebilmektedir. Bu agresif tavırlar sözel olabileceği gibi fiziksel saldırganlığa kadar gidebilen tavılar olabilmektedir. Özellikle demans hastalığının son evrelerinde hastalık ilerledikçe hastalarda bu gibi ani durum değişiklikleri çok daha fazla sıklıkla görülmeye başlanır.
Demans Hastaları Kriz Yapar mı?
Demans hastalığı, ani kriz yapan bir hastalık değildir. Ancak zaman zaman hastalığı evresine de bağlı olarak demans hastalarında kriz niteliğinde ataklar görülebilmesi mümkün olmaktadır. Demans hastaları, hastalığın teşhisinden sonra bu hastalığın varlığına alışana kadar psikolojik bir bunalım yaşayabilmektedir.
Bu süreçte hastalarda depresyon ve benzeri gibi durumlar görülebilir. Ancak hastalık ilerledikçe ve hasta hem beyinsel hem de fiziksel fonksiyonlarını daha hızlı bir şekilde kaybetmeye başladıkça zaman zaman ani bir şekilde öfke ve sinir nöbetleri geçirerek saldırganlık ve kriz hareketleri sergileyebilir. Bu durumlar sözel saldırılar olabileceği gibi fiziksel olarak da meydana gelebilir. Bu gibi durumlar haricinde demans hastasının kriz geçirmesi yok denecek kadar küçük bir olasılıktır.